Een vijftigtal psychiaters, artsen en intellectuelen hekelen een “ideologische greep op de lichamen van kinderen” die wordt gedaan in naam van de emancipatie van “het transgenderkind”.
Geassocieerd met ‘L’Observatoire des discours idéologiques sur l’enfant et l’adolescent‘, een collectief van professionals in de jongerenzorg en onderzoekers (artsen, psychiaters, psychoanalytici, advocaten, magistraten, leraren, filosofen, sociologen, enz.), protesteren zo’n vijftig professionals tegen het idee van “zelfbeschikking” van het kind, dat volgens hen een sterke toename van verzoeken om geslachtsverandering legitimeert, vooral onder tieners.
We kunnen niet langer zwijgen over een serieuze maatschappelijke verschuiving die gaande is, gepleegd in naam van de emancipatie van het “transgenderkind” (iemand die verklaart dat hij of zij niet in het “juiste lichaam” is geboren). Op het argument dat “gevoelens” gelijk zijn aan waarheid, heeft radicale retoriek de verzoeken om geslachtsverandering gelegitimeerd. Maar het gaat ten koste van een levenslange medische en zelfs chirurgische behandeling (verwijdering van borsten of testikels) op het lichaam van kinderen of tieners. Het is dit fenomeen en de sterke media-impact ervan die ons zorgen baart en niet de keuzes van transgender volwassenen.
Misschien denkend dat het een antwoord op dit fenomeen bood, heeft de Schotse regering nieuwe richtlijnen uitgevaardigd voor de inclusie van LHBT’s , van kracht sinds 12 augustus , waarin staat dat kinderen vanaf de leeftijd waarop ze naar de basisschool gaan hun naam en geslacht kunnen veranderen op school zonder toestemming van de ouders. Zonder hun toestemming en zelfs zonder hun medeweten als het kind daarom vraagt.
Kinderen worden wijsgemaakt dat een meisje een jongen kan worden en omgekeerd, omdat ze hebben besloten dit te doen, en dit zonder het advies van volwassenen en op steeds jongere leeftijd.
Wat in de buurlanden gebeurt, zou ook in Frankrijk heel snel kunnen gebeuren: de verspreiding van deze overtuigingen leidde tot een aanzienlijke toename van verzoeken om geslachtsverandering bij kinderen en meer in het bijzonder bij adolescente meisjes. Volgens Jean Chambry , een kinderpsychiater die verantwoordelijk is voor de CIAPA (Intersectoraal Centrum voor Adolescenten in Parijs), waren er bijna tien jaar geleden ongeveer tien verzoeken per jaar; in 2020 waren het tien aanvragen per maand (en alleen voor de regio Ile-de-France). Hij spreekt van een zorgwekkende versnelling van de medische reacties op deze transitieverzoeken.
Sommigen beweren dat we de biologische realiteit, de seksuele verschillen tussen mannen en vrouwen, zouden kunnen missen ten gunste van gekozen kenmerken die uitsluitend gebaseerd zijn op ‘gevoelens’. Deze ongegronde claims worden doorgegeven via sociale netwerken waar veel tieners op zoek naar identiteit komen om oplossingen voor hun problemen te zoeken. In naam van “zelfbeschikking” – een slogan die alle progressieven aanspreekt – ik ben vrij om het lichaam te kiezen dat ik wil – zijn kinderen en tieners ervan overtuigd dat ze hun geslacht kunnen veranderen met behulp van hormonale behandelingen of zelfs verminkende chirurgie. Deze retoriek, verspreid door activisten in veel westerse landen, maakt gebruik van spitsvondigheden die bedoeld zijn om te misleiden.
Gestolen jeugd
Hoe zijn we hier gekomen? En hebben wij, ondergetekende, het recht om te reageren zonder beledigd of bedreigd te worden? Op welke manier zouden deze rechten op zelfbeschikking een vooruitgang zijn die bevorderlijk is voor menselijke ontplooiing? Dit fenomeen, het ‘transgenderkind’, is in werkelijkheid een hedendaags bedrog dat krachtig aan de kaak moet worden gesteld omdat het te wijten is aan ideologische indoctrinatie. Sommigen willen ons doen geloven dat in naam van het welzijn en de vrijheid van elke persoon, een kind, bevrijd van het toezicht van zijn “reactionaire” ouders, in staat zou zijn om zijn zogenaamde genderidentiteit te “kiezen”.
Maar kinderen zijn wezens in opbouw, die voortdurend veranderen voordat ze volwassen zijn. Neurowetenschappers, ontwikkelingspsychologen, psychoanalytici, kinderpsychiaters, kinderartsen en alle specialisten in de vroege kinderjaren zijn unaniem over dit onderwerp.
Kinderen, en meer nog tieners, zijn nu onder de invloed van een reeks overtuigingen die leiden tot mentale destabilisatie, een breuk met het gezin als het het kind niet wordt ondersteund, en met al diegenen die weigeren dit standpunt te delen. Deze ideologische greep genereert een asociale en beschuldigende retoriek, een specifieke taal of zelfs een nieuwsspraak die aan iedereen om hen heen wordt opgelegd. De taal van deze jongeren is vaak gescript alsof ze alle kritische denkkracht verloren hebben (wat kenmerkend is voor deze groep).
We veroordelen deze ontvoering van de kindertijd. Het is nu dringend noodzakelijk om het grootste aantal burgers, van alle beroepen, van alle loyaliteiten, van alle leeftijden, te informeren over wat morgen een van de grootste gezondheids- en ethische schandalen zou kunnen zijn die we hadden kunnen zien gebeuren zonder een woord te zeggen: de commodificatie van kinderlichamen. Want door deze kinderen ervan te overtuigen dat ze bij de geboorte een geslacht hebben gekregen en dat ze het vrij kunnen veranderen, maken we ze levenslange patiënten: levenslange consumenten van hormonale chemicaliën die op de markt worden gebracht door farmaceutische bedrijven, terugkerende consumenten van steeds meer operaties in de het najagen van de hersenschim van een fantasielichaam. Momenteel verbieden landen die vóór de meerderjarigheid voorstander waren van medische transitie nu hormonale behandelingen voor minderjarigen (Zweden, het Verenigd Koninkrijk en enkele staten van de VS).
Dit dogmatisme zorgt voor grote verwarring, waardoor niemand weet hoe hij moet handelen en spreken, vaak uit angst voor bepaalde LHBTQI+-verenigingen. Maar dit acroniem heeft betrekking op heel verschillende mensen, van wie sommigen zich net als wij zorgen maken over de huidige trend. Sommigen van hen zijn onderworpen aan de wet van stilte die in deze omgeving heerst. De Zweedse documentaire Trans train laat zien dat jongvolwassenen, aan hun eenzaamheid worden overgelaten en bedreigd worden als ze in het openbaar verklaren dat ze onder druk zijn gezet door hun transgemeenschap wanneer ze twijfels hebben geuit of zijn “detransitioneerd”.
Er heerst verwarring, grotendeels in stand gehouden met het doel mensen op de meest diepgaande manier te manipuleren in hun evolutie, hun tijdelijkheid, hun omzwervingen en hun twijfels. Door het afwijzen van de vermeende toewijzing van seks, zijn we bezig met het toekennen van identiteit zonder er iets van te begrijpen. Zo wordt Claude van The Famous Five , die vroeger als een tomboy werd beschouwd, tegenwoordig voorgesteld als transgender . Je zou er om kunnen lachen als het niet symptomatisch zou zijn voor onze tijd die wordt beïnvloed door radicale politiek die elk debat vooruitloopt.
Nee, in naam van de bescherming van kinderen kunnen we zeker niet langer zwijgen! We weigeren dat, onder het mom van ‘mensenrechten’, men daagt uit wat we gemeen hebben – de universele rechten – dat het fundament vormt van de mensheid.