The Cass Review – Final Report

by | 16 april 2024 | Engelstalige media

Cass Report - Final Report

Het Cass-rapport

met een samenvatting van de belangrijkste bevindingen

Het Cass-rapport is het resultaat van een vier jaar durende grondige beoordeling van de genderzorg voor kinderen en jongeren in het Verenigd Koninkrijk, onder leiding van dr. Hilary Cass (ex-voorzitster van het Royal College of Paediatrics and Child Health) in opdracht van de NHS England (National Health Service). Het rapport is erg negatief over hoe de gezondheidszorg voor kinderen met gendervragen zich liet leiden door activisme, gebaseerd op ideologie in plaats van op bewijs. Deze ideologie gaat uit van een zogenaamde genderidentiteit op basis van een intern gevoel, die enkel gekend is door de jongere en dus niet in vraag mag worden gesteld. Maar studies wijzen uit dat genderdysforie meestal een voorbijgaande fase is, vaak geassocieerd met neurodiversiteit, geestelijke gezondheidsproblemen, trauma uit de kindertijd en aantrekking tot hetzelfde geslacht. Er is geen betrouwbare methode om te achterhalen wie het zal ontgroeien en wie niet. Daarom is het onethisch om deze jonge mensen op een levensveranderend medisch pad te plaatsen met onomkeerbare schade van o.m. de ontwikkeling van de hersenen, de vruchtbaarheid, de botdichtheid, de geestelijke gezondheid en het seksueel functioneren.

Het rapport is ook duidelijk dat sociale transitie van het kind – het behandelen van het kind alsof het van het ander geslacht is – geen neutrale interventie is, omdat het gevolgen kan hebben in het psychologisch functioneren en een aanzienlijk risico inhoudt op lange termijn. Ook het verhaal over zelfmoord – dat een transitie levensreddend is – werd definitief de kop ingedrukt.

Het Cass-rapport beveelt een totale herziening aan van de zorg voor kinderen en jongeren met gendervragen. Deze jonge mensen verdienen het om behandeld te worden met zorg van hetzelfde niveau als ieder ander en niet als een afzonderlijk project gestuurd door activisten op zoek naar bevestiging van hun eigen volwassen identiteit en geloofssysteem.

Het onderzoek merkte ook op dat de problemen niet beperkt zijn tot jongeren onder de 18 jaar, maar dat de groep jongvolwassenen van 18 tot 25 jaar met veel van dezelfde zorgen kampen, en vergelijkbare bescherming nodig hebben tegen niet op bewijs gebaseerde praktijken. Bovendien bevestigen klachten van klokkenluiders van klinieken voor volwassenen dat kwetsbare volwassenen geen goede, op bewijs gebaseerde zorg krijgen. Intussen heeft het NHS England reeds aangekondigd om een grondige beoordeling te starten naar genderklinieken voor volwassenen.

De waarde van dit rapport kan moeilijk overschat worden en vindt wereldwijd weerklank. In navolging van andere landen, zoals Zweden, Finland en nu de UK, wordt het hoogdringend tijd om ook bij ons een moratorium in stellen op deze experimentele behandelingen.

 

Zie ook:

 

Share This