Gepubliceerd op 10 januari 2024
Cry for Recognition is medeondertekenaar van een open brief aan de WHO
LGBT-rechtenorganisaties, artsenverenigingen, feministen, ouders van jongeren met genderdysforie en mensen die hun medische transitie betreuren hebben internationaal gereageerd tegen duidelijke schendingen van fundamentele bestuursprincipes door de Wereldgezondheidsorganisatie. De WHO heeft een werkgroep van transbevestigende activisten aangesteld, waarvan de meesten geen wetenschappelijke expertise hebben, om internationale normen op te stellen voor het “verstrekken van genderbevestigende zorg, inclusief hormonen”, en om de wettelijke erkenning van genderzelfbeschikking als een universeel mensenrecht te bevorderen.
Reeds meer dan 11.000 organisaties en individuen hebben de petitie “who-decides.org” ondertekend, die op 28 december 2023 werd gelanceerd door LGBT Courage Coalition (LGBTCC), een Amerikaanse organisatie opgericht door klokkenluider Jamie Reed, waarvan de leden zich zorgen maken over pediatrische gendergeneeskunde en zich verzetten tegen de censuur van kritische stemmen.
Verschillende LGBT-organisaties, artsen, professionals in de geestelijke gezondheidszorg en oudergroepen hebben de WHO bericht over hun zorgen. Ze wijzen erop dat er in de werkgroep geen deskundigen zitten op het gebied van de ontwikkeling van kinderen en adolescenten – ook al vormen jongeren vandaag de dag de belangrijkste cohort die diensten voor gendergeneeskunde raadplegen – en niemand die het controversiële genderbevestigende zorgmodel van de WPATH ter discussie stelt. Landen die pionier waren op het gebied van LGBT-rechten, waaronder Zweden, Finland en het Verenigd Koninkrijk, hebben hormoonbehandelingen voor kinderen en adolescenten buiten het kader van klinisch onderzoek stopgezet nadat systematische beoordelingen van het bewijsmateriaal aantoonden dat de risico’s van deze behandelingen groter zijn dan de voordelen. In deze landen worden hormoonbehandelingen voor kinderen en adolescenten als experimenteel beschouwd en zijn ze nu voorbehouden aan een minderheid, binnen het strikte onderzoekskader. Er wordt de voorkeur gegeven aan een holistische benadering, met de nadruk op psychosociale ondersteuning. Deze landen behoren toevallig ook tot de meest genereuze bijdragers aan de WHO.
Onder de talrijke brieven die naar de WHO werden gestuurd, hebben 22 oudergroepen uit 14 landen hun ervaringen gedeeld. Samen vertegenwoordigen zij duizenden getroffen gezinnen door de explosieve toename van het aantal jongeren met genderdysforie. Hun getuigenissen onthullen de verhalen van kinderen die in een proces van genderbevestiging terechtkomen en geleid worden naar onomkeerbare medische interventies, van uit elkaar gescheurde gezinnen, van jonge mensen – waaronder detransitioners – geschaad voor het leven in hun mentale, fysieke, seksuele en reproductieve gezondheid.
De WHO kondigde de ontwikkeling van de richtlijnen vlak voor Kerstmis aan en stelde een deadline tot 8 januari waarop het publiek commentaar kon leveren op mogelijke belangenconflicten van de aangewezen experts, voor de reeds geplande bijeenkomt in februari in Genève. Helen Joyce, voormalig redacteur bij The Economist en bestuurslid van Sex Matters (een ondertekenaar van de petitie van LGBTCC), vertelde verslaggevers: “Dit is onderdeel van een wereldwijd zorgwekkend patroon, waarin richtlijnen en programma’s voor transgenderzorg achter gesloten deuren worden geschreven door kleine, ideologisch gedreven groepen en vervolgens als definitief worden gepresenteerd.“
Van de 21 leden van de werkgroep heeft de meerderheid ernstige belangenconflicten die door de WHO zijn genegeerd. Sommigen zijn bekende activisten; de meerderheid van hen uitte radicale standpunten die ‘genderbevestigende’ hormonale en chirurgische interventies bevorderen en niet-invasieve interventies zoals verkennende therapie stigmatiseren. Een aantal is ook aangesloten bij organisaties met sterke pro-medicaliseringsposities, waaronder verschillende hoge WPATH-functionarissen. Onder de ‘experts’ bevindt zich Florence Ashley, juriste, bio-ethicus en transvrouw met als voorkeur voornaamwoorden ‘They/Them/That Bitch’ en zegt dat ‘puberteitsblokkers de standaardoptie moeten zijn’ voor alle jonge mensen, in plaats van de puberteit – een vitale fase in de menselijke ontwikkeling – zijn beloop te laten gaan. De activist betoogt dat het ononderbroken laten doorgaan van de puberteit de psychologische en medische kosten van de transitie verhogen. Door deze onzorgvuldige aanpak van het WHO lopen talloze jonge mensen over de hele wereld ernstig risico op medische schade.
Bezorgde burgers roepen de WHO op om een open en transparante dialoog mogelijk te maken over de juiste behandelingen voor genderdysforie, het belang van de erkenning van het biologische geslacht en de beste manier om personen met een trans-identiteit te beschermen zonder de bescherming van vrouwen, kinderen en homoseksuelen op te offeren. Een dergelijke dialoog vereist dat de diversiteit aan perspectieven van deskundigen en belanghebbenden wordt gehoord, dat het publiek voldoende tijd krijgt om zijn mening te geven, en dat de WHO werkgroep (GDG – Guidance Development Group) de nodige tijd en zorg besteedt om alle risico’s, voordelen en onbekende factoren te begrijpen, in plaats van in Genève aan te komen met een besluit dat al vaststaat.
Voor meer informatie
- De petitie WHO DECIDES?
- Brief aan het WHO van 22 oudergroepen
- Andere brieven aan het WHO
- Clinical Advisory Network on Sex and Gender (CAN – SG)
- Genspect
- Helen Joyce
- LGBT Courage Coalition
- LGB Alliance Canada
- Partners for Ethical Care
- Reddux
- Reem Alsalem, speciaal rapporteur van de Verenigde Naties voor geweld tegen vrouwen en meisjes
- Sex Matters
- Society for evidence based gender medicine
- Therapy First
- Transgender Trend
- Women’s Forum Australia