De laatste weken is er iets positiefs in het nieuws gekomen: ‘Homogenezing’ of conversietherapie wordt strafbaar. Het uitvoeren van deze wandaad gaat bestraft worden met een gevangenisstraf van maximaal een jaar of geldboete tot € 22.500. Maar is dit echt een overwinning voor homoseksuelen, of hun ondergang?
Conversietherapie
Nog niet zo lang geleden werd conversietherapie beschouwd als een pseudowetenschap waarbij er handelingen worden uitgevoerd om homoseksuelen hetero te maken. Natuurlijk zal dit nooit effect hebben. Je seksualiteit kan niet veranderd worden. Tegenwoordig is de term ‘conversietherapie’ aangevuld en neemt ook transgenders mee in de ‘nieuwe’ definitie. Als argument wordt er vaak gezegd dat het ondergaan van therapie als transgender, te vergelijken is met ‘homogenezing’ bij homoseksuelen.
Maar dat is een misvatting. In de praktijk is transitie van een transpersoon, heel vaak conversietherapie voor een homoseksueel. Een man die zich vrouwelijk gedraagt en die zichzelf homoseksueel beschouwd, wordt gepushed eraan toe te geven wellicht vrouw te zijn. Wanneer deze dan een transitie ondergaat, en aansluitend als ‘vrouw’ hetero is, dan is er in feite conversietherapie toegepast. Dat wordt in homoseksuele kringen ‘Transing the gay away’ genoemd.
Discriminatie
Homoseksuelen zijn in het verleden en worden nu nog steeds gediscrimineerd om verschillende redenen. Religieuze opvattingen, cultuur en vooroordelen hebben ervoor gezorgd dat een grote groep mensen homoseksualiteit als een ziekte is gaan zien (Sullivan, 2004). En een ziekte is altijd wel te genezen volgens deze groep. Hieruit ontstond het idee om anti-homo ‘therapie’ aan te bieden om de seksualiteit van de slachtoffers permanent te veranderen. Deze wandaden hebben veel homoseksuelen psychisch en fysiek beschadigd, enkel en alleen omdat ze op hetzelfde geslacht vallen. Ook heerste er een sterke opvatting dat homoseksualiteit slechts ‘gender verwarring’ is (Sullivan, 2004). In de moderne tijd noemen wij dit genderdysforie.
Genderdysforie
Transgenders ervaren genderdysforie. Dit is het gevoel dat ze niet bij het geslacht horen waarmee ze geboren zijn, of in trans taal: het geslacht wat is ‘toegewezen’ bij de geboorte.
Mensen die genderdysforie hebben, kunnen hier ernstig onder lijden. Op dit moment krijgen transgenders psychische hulp alvorens ze in transitie mogen gaan. Dit wordt gedaan om te voorkomen dat mensen spijt zullen krijgen van onomkeerbare ingrepen én om zeker te weten dat er daadwerkelijk sprake is van genderdysforie. Dysforische gevoelens komen namelijk niet alleen voor bij deze stoornis, maar ook bij verschillende parafiele stoornissen zoals autogynefilie (Hsu et al., 2016), schizofrenie (Stusiński & Lew-Starowicz, 2018) een waanstoornis (Mujawar et al., 2021) of autisme (Lane, 2020).
Onbehandelde parafiele stoornissen kunnen leiden tot herhaald seksueel wangedrag (Garcia et al., 2013). Onbehandelde schizofrenie kan leiden tot psychoses en het gevoel achtervolgd te worden wat weer kan leiden tot gewelddadig gedrag (Keers et al., 2014). Een onbehandelde waanstoornis kan leiden tot een psychose waarbij een eerste psychose een vergrote kans geeft op (dodelijk) geweld (Látalová, 2014). En tot slot, kan autisme ongediagnosticeerd blijven, wat kan leiden tot depressies, angststoornissen en suïcidale gedachten en/of zelfdoding (Zener, 2019).
Onderzoek hoog nodig
Om te voorkomen dat deze groep mensen een gevaar voor de maatschappij en/of zichzelf vormt, is het van belang dat er goed wordt onderzocht of er daadwerkelijk sprake is van genderdysforie. Daarom is de situatie van transgenders niet te vergelijken met die van homoseksuelen en zou het geven van therapie en/of adviezen van ouders aan transgenders niet onder conversietherapie mogen vallen.
Ook wordt er vaak als argument gebruikt dat het geven van therapie aan transgenders is ontstaan door transfobie: een irrationele angst voor transgenders, alsmede een vijandige houding en discriminatie wat een bijproduct is van deze angst. Transfobie bestaat en er zijn zeker transgenders die slachtoffer zijn geworden van geweld, haat en discriminatie. Deze kwetsbare groep willen beschermen voor ondoordachte keuzes, komt voort uit zorgzaamheid, ethiek, de bescherming van het individu en het voorkomen van de schadelijke gevolgen in de maatschappij. Er is hier dus geen sprake van haat, angst of vooroordelen.
Twee groepen
De wet tegen homogenezing is aangenomen om homoseksuelen te beschermen tegen deze wandaden. Het feit dat transgenders meegenomen worden in zo’n wet is juist gevaarlijk voor homoseksuelen omdat geslachtsoperaties ook actief ingezet worden om homo’s te ‘genezen’. Ook is het niet uit te sluiten dat heteroseksuele transgenders of ‘non-binaire’ personen een afkeer kunnen voelen voor homoseksualiteit, wat homoseksuelen in een kwetsbare positie stopt.
Als geweld tegenover homoseksuelen in het nieuws komt, of er onderzoek wordt gedaan naar dit geweld, worden vrijwel altijd transgenders meegenomen in het onderzoek. Dit maakt de onderzoeken onbetrouwbaar. Door alles in één groep te stoppen, geef je sommige mensen vrij spel om zich gewelddadig te gedragen en geef je ze een gevoel van ‘onschendbaarheid’. Je ontkent hiermee dus ook dat homoseksuelen geweld en haat kunnen meemaken met transgenders. Door zelf-identificatie, waarbij mensen zichzelf de diagnose genderdysforie toekennen zonder een hulpverlener, groeit de groep ‘transgenders’ enorm. Bij deze groep mensen is het onbekend of zij daadwerkelijk aan genderdysforie lijden, of dat er een ander onderliggend probleem aanwezig is.
Gevolgen
Er zijn steeds meer signalen dat homoseksuelen erg lijden onder het gedrag van deze groep. Zo werd BBC nieuws in oktober 2021 aan de schandpaal genageld door trans activisten voor een artikel waarbij ze lesbische vrouwen, die tot seks werden gedwongen door transvrouwen, hebben geïnterviewd. Transactivisten eisten dat BBC het artikel moest verwijderen.
Lesbische vrouwen worden regelmatig tot seks gedwongen door transvrouwen. Indien lesbische vrouwen aangeven zich niet aangetrokken te voelen tot een penis of een biologische man, worden ze bedreigd en/of uitgescholden (Lowbridge, 2021). In extreme gevallen leidt dit zelfs tot geweld tegen lesbiennes.
Ook worden homoseksuelen die weigeren seks te hebben met transgenders ‘genital fetishists’ genoemd, waarbij lesbische vrouwen een vagina-fetish en homomannen een penis-fetish zouden hebben (Feehan, 2021). Er wordt zelfs beweerd dat homoseksualiteit helemaal niet bestaat en niks meer is dan een ‘genitale verwarring’.
De standaard conclusie lijkt dat het zijn van een man of een vrouw alleen nog gebaseerd wordt op gedrag. Een homoman die zich vrouwelijk gedraagt zal wel een transvrouw zijn. Een lesbische vrouw die zich mannelijk gedraagt is zeker een transman. Op social media zijn er steeds meer situaties te vinden waarbij lesbische dating apps lopen vol met heteromannen die claimen een lesbische vrouw te zijn en seks eisen van lesbische vrouwen.
Wees niet naïef
Dat transvrouwen geen gevaar vormen voor (lesbische) vrouwen is een erg naïeve gedachte. Uit verschillende onderzoeken blijkt dat transvrouwen hetzelfde gewelddadige en criminele patroon als mannen behouden na transitie (Freedman et al., 2021). In 2018 kwam naar voren dat 41% van de transgenders in de gevangenis, vastzitten voor seksueel geweld (Fisher, 2018). In 2021 was dit percentage zelfs 58,9% (Freedman et al., 2021).
Een groot deel van deze transgenders zijn gewelddadige mannen die aangeven zich als vrouwen te identificeren, en zo ook de vrouwengevangenis in mogen (Borland, 2019). Het geslacht op papier is niet relevant bij zo’n beslissing, het gevoel uitspreken is voldoende om dan ook als “vrouw” gezien te worden.
Overigens zijn niet alleen lesbische vrouwen het slachtoffer. Homomannen beginnen er langzamerhand ook onder te lijden. Vrouwen die claimen een man te zijn en zichzelf opdringen aan homomannen, zich registreren op homo date apps en homomannen bedreigen en/of uitschelden. Er zijn sterke aanwijzingen dat testosterongebruik onder transmannen tot agressief en wispelturig gedrag kan leiden (Motta et al., 2018). Uit het onderzoek van Blair en Hoskin (2018) komt naar voren dat slechts 23,9% van homoseksuele mannen en vrouwen open staat voor een relatie met een transgender. Dit betekent dus dat het overgrote deel hier (terecht) niet voor open staat. Gezien het feit dat testosterongebruik onder transmannen kan leiden tot agressie, kan hier ook de link gelegd worden met agressie na een afwijzing.
Geslacht
Homoseksualiteit verwijst naar de seksualiteit van mensen die op hetzelfde geslacht vallen. Hier staat ‘gender’ of ‘genderexpressie’ dus los van. Gezien het feit dat het biologische geslacht van transvrouwen man is, en vrouw voor transmannen, is het niet raar dat de meerderheid onder homoseksuelen zich niet aangetrokken voelt tot iemand van het andere geslacht. Door anders te beweren, ontken je dat homoseksualiteit bestaat en dwing je homoseksuelen dus om ook heteroseksuele relaties aan te gaan. Dit gedrag en de opvattingen die het gedrag in stand houden komen voort uit homofobie: een angst voor homoseksualiteit en (meestal) het verlangen om de seksualiteit van deze mensen te veranderen.
LGB-alliance
LGB alliance is een Britse belangenorganisatie die opkomt voor de rechten van homo mannen, lesbische vrouwen en biseksuele mannen en vrouwen. Deze organisatie komt dus niet op voor transgenders, queer, aseksuelen, intersekse mensen en alles wat onder de + valt van LGBTQIA+. De LGB alliance zag dat de LGBTQIA+ community niet opkomt voor de belangen van homoseksuelen en besloot zich dus af te splitsen van deze groep. Holebi’s ervaren vandaag de dag nog steeds haat, geweld en discriminatie. Deze groep mensen verdient dus ook een eigen community die enkel en alleen opkomt voor hun belang.
In de afgelopen jaren, maar ook vandaag de dag, wordt de LGB alliance door transactivisten weggezet als een haatgroep (Fox, 2021). Ook zijn er initiatieven vanuit de translobby om de LGB alliance permanent te verbannen (Damshenas, 2021). Het is vrij bijzonder dat transactivisten, die beweren te vechten voor ‘basis mensenrechten’, het tegenwerken dat een andere gemarginaliseerde groep opkomt voor hun eigen rechten. Wat is er verkeerd aan homo’s die opkomen voor hun eigen rechten zonder zich in één categorie te stoppen met genderdysforie (een psychische stoornis), aseksuelen (die nooit onderdrukt zijn door de maatschappij), intersekse personen (een medische aandoening) en nog een hele hoop andere nieuwe vormen van ‘seksualiteit’ en ‘genderexpressie’? Waarom zou een groep mensen, die simpel op hetzelfde geslacht valt, zich moeten bezig houden met identiteitscrisissen of medische aandoeningen van een andere groep?
Zelfs de regenboogvlag dreigt te verdwijnen. Deze mooie vlag stond bekend als het symbool van de homobeweging. Steeds meer organisaties vervangen onder druk van transactivisten de traditionele vlag voor een nieuw ontwerp: de regenboogvlag waar de transvlag in is verwerkt die meestal te vinden is aan de linkerzijde van de vlag. Transgenders mogen hun eigen vlag hebben én eisen ook verwerkt te worden in de regenboogvlag. Maar homoseksuelen mogen de traditionele regenboogvlag steeds vaker niet meer gebruiken omdat dit volgens transgenders trans-exclusief, en dus transfoob zou zijn.
Kathleen Stock
Kathleen Stock, een Britse filosoof, is weggepest door studenten van de Universiteit van Sussex, waar zij als hoogleraar werkzaam was. Kathleen Stock gaf aan dat biologisch geslacht een onveranderbaar feit is en het nemen van hormonen, en het ondergaan van operaties, er niet voor zorgen dat je biologische geslacht veranderd. Transactivisten vonden de uitspraken van Stock ‘transfoob’ en eisten haar ontslag (Van der Waal, 2021).
Stock werd niet weggepest door het woord ‘transfobie’. Ze werd bedreigd met geweld, verkrachting en marteling. De bedreigingen waren zo heftig en intens, dat de universiteit haar adviseerde om niet zonder bodyguards rond te lopen. De universiteit waar zij werkzaam was, heeft haar niet in bescherming genomen waardoor Stock genoodzaakt was om op te stappen. Kathleen Stock is een lesbische vrouw en weet naar alle waarschijnlijkheid als geen ander hoe het voelt om gediscrimineerd te worden om haar seksualiteit én geslacht. Het is dan ook onwaarschijnlijk dat een vrouw in haar positie een afkeer of haat voelt tegenover transgenders.
Ook is haar verweten dat ze een verdrag ondertekend zou hebben om transrechten te elimineren. Dit blijkt, zoals verwacht, een leugen te zijn (Sex matters, 2021). Het verdrag waar transactivisten naar verwijzen is een verdrag voor de rechten van de vrouw.
Verschillende belangen
Homoseksuelen worden vandaag de dag erg beïnvloed door transactivisten. Zo worden ze transfoob, TERF (trans-uitsluitende radicale feministen), genital fetishists en racisten genoemd als ze niet buigen voor de wensen van transgenders, die in grote lijnen niet overeenkomen met de wensen van homoseksuelen. Zo kan er geconcludeerd worden dat de LGBTQIA+ community niks tot weinig meer te maken heeft met homoseksualiteit. De wensen van holebi’s worden volledig genegeerd.
Veel homoseksuelen zijn er nog van overtuigd dat ze, door gender ideologie te steunen, aan de ‘juiste kant van de geschiedenis staan’. Maar homoseksuelen die langer deel uitmaken van de community merken steeds vaker en sneller dat hun belangen niet mee worden genomen in het activisme en zelfs worden tegengewerkt. De groep homoseksuelen die zich verzet tegen deze community groeit elke dag. Deze mensen vinden hun steun en toeverlaat vaak in de LGB alliance: een organisatie die daadwerkelijk opkomt voor hun belangen.
De angst van transgenders tegenover homoseksuelen die hun community verlaten is begrijpelijk. Indien de de groep LGB-ers wegvalt, valt ook een groot deel van de ‘community’ weg en zo ook hun wens om hun onwetenschappelijk onderbouwde ideologie door te drukken.
De meeste holebi’s weten nog niet dat de situaties die zijn beschreven, ook hun zullen overkomen. En dit is slechts een beknopte beschrijving, maar ze weten bij lange na niet wat hen te wachten staat. Als argument wordt vaak gebruikt dat deze situaties niet voorkomen in Nederland. Dit heeft te maken met het feit dat bepaalde wetten (zoals de zelf-id wet) wel al in andere landen zijn ingevoerd, maar nog niet in Nederland. Op het moment dat dit in Nederland gebeurd (en dat kan snel zijn), zullen zij hier tegen dezelfde problemen aanlopen als homoseksuelen in andere landen. Door transgenders mee te nemen in de wet tegen ‘homogenezing’, geef je deze mensen vrij spel om aan ‘homogenezing’ te doen. Onder hen zijn ook heteroseksuelen die een haat of afkeer voelen tegenover homo’s. Heteroseksuelen die worden beschermd door een wet tegen homogenezing. De omgekeerde wereld.
Het (verbaal) dwingen van homoseksuelen om op het andere geslacht te vallen wordt bij wet verboden, tenzij de daders transgenders zijn. Dan valt het onder transactivisme: de strijd om ‘mensenrechten’. Homo’s mogen op hetzelfde geslacht vallen, tenzij de ander transgender is. Dan dien je als homo je seksualiteit te veranderen en over je ‘trauma’s’ heen te komen.
Zij mogen jou dwingen om van een ‘girldick’ of een ‘boygina’ te houden.
Geweld
Dat transactivisten niet vies van geweld zijn blijkt keer op keer bevestigd te worden door hun eigen uitspraken. Deze groep mensen is er zo van overtuigd dat ze ‘gemarginaliseerd’ zijn, dat ze het gevoel hebben dat elke wandaad vanuit hun kant te rechtvaardigen is onder ‘transrechten’, of zoals ze het zelf vaak noemen: ‘basis mensenrechten’. Het rondlopen op de gay pride met honkbalknuppels, bijlen en dreigende teksten om andere mensen te intimideren heeft niks met mensenrechten te maken (Vigo, 2018). Op social media zijn er ook dagelijks berichten te vinden van transgenders die dreigen met geweld als je het niet eens bent met hun denkwijze/ideologie. Op de website terfisaslur zijn er screenshots te vinden van verschillende social media platforms die transgenders en/of transactivisten hebben gepost. Ook hier zie je regelmatig dat er foto’s met wapens worden gedeeld met een dreigende tekst die gericht is naar, volgens hun, ‘transfobe’ mensen. Homoseksuelen die zich durven te verzetten tegen gender ideologie, wordt ‘homogenezing’ toegewenst. Dit wekt grote zorgen.
Homoseksuelen verdienen hun eigen community waar ze veilig een relatie aan kunnen gaan met mensen van hetzelfde geslacht en kunnen opkomen voor hun rechten zonder agressie, geweld of ‘homogenezing’ van transgenders mee te maken.
A.D.
Literatuur
Blair, K. L., & Hoskin, R. A. (2018). Transgender exclusion from the world of dating: Patterns of acceptance and rejection of hypothetical trans dating partners as a function of sexual and gender identity. Journal of Social and Personal Relationships, 36(7), 2074–2095. https://doi.org/10.1177/0265407518779139
Borland, S. (2019). One in 50 male prisoners identify as female. Mail Online. Geraadpleegd op 26 februari 2022, van https://www.dailymail.co.uk/news/article-7230755/amp/One-50-male-prisoners-identify-female.html
Damshenas, S. (2021). Trans-exclusionary group LGB Alliance has officially been recognised as a “charity”. GAY TIMES. Geraadpleegd op 19 februari 2022, van https://www.gaytimes.co.uk/life/trans-exclusionary-group-lgb-alliance-has-officially-been-recognised-as-a-charity/
Feehan, K. (2021). Some lesbians feel pressured into sex with trans women over fears of being branded “transphobic”. Mail Online. Geraadpleegd op 19 februari 2022, van https://www.dailymail.co.uk/news/article-10132311/Some-lesbians-feel-pressured-sex-trans-women-fears-branded-transphobic.html
Fisher, O. (2018). Are 41 per cent of trans prisoners are sex offenders? I don’t think so. The Independent. Geraadpleegd op 19 februari 2022, van https://www.independent.co.uk/voices/41-per-cent-trans-transgender-trans-women-prisoners-sex-offenders-false-study-statistic-this-is-why-a8072431.html
Fox, F. (2021). Yes, the LGB Alliance is a hate group. – Fox. Medium. Geraadpleegd op 19 februari 2022, van https://medium.com/@mxfoxfox/yes-the-lgb-alliance-is-a-hate-group-4d0ea268f590
Freedman, R., Stock, K., & Sullivan, A. (2021). Evidence and Data on Trans Women’s Offending Rates. UK Parliament. https://committees.parliament.uk/writtenevidence/18973/pdf/
Garcia, F. D., Delavenne, H. G., Assumpção, A. D. F. A., & Thibaut, F. (2013). Pharmacologic Treatment of Sex Offenders With Paraphilic Disorder. Current Psychiatry Reports, 15(5). https://doi.org/10.1007/s11920-013-0356-5
Hsu, K. J., Rosenthal, A. M., Miller, D. I., & Bailey, J. M. (2016). Sexual Arousal Patterns of Autogynephilic Male Cross-Dressers. Archives of Sexual Behavior, 46(1), 247–253. https://doi.org/10.1007/s10508-016-0826-z
Keers, R., Ullrich, S., DeStavola, B. L., & Coid, J. W. (2014). Association of Violence With Emergence of Persecutory Delusions in Untreated Schizophrenia. American Journal of Psychiatry, 171(3), 332–339. https://doi.org/10.1176/appi.ajp.2013.13010134
Lane, B. (2020). Gender identity caught up on the autism spectrum. The Weekend Australian. Geraadpleegd op 19 februari 2022, van https://www.theaustralian.com.au/inquirer/gender-identity-caught-up-on-the-autism-spectrum/news-story/7ca7c7c1a6a0def85cd9e49785ec2d4e
Látalová, K. (2014). Violence and duration of untreated psychosis in first-episode patients. International Journal of Clinical Practice, 68(3), 330–335. https://doi.org/10.1111/ijcp.12327
Lowbridge, B. C. (2021). “We’re being pressured into sex by some trans women”. BBC News. Geraadpleegd op 19 februari 2022, van https://www.bbc.com/news/uk-england-57853385
Motta, G., Crespi, C., Mineccia, V., Brustio, P. R., Manieri, C., & Lanfranco, F. (2018). Does Testosterone Treatment Increase Anger Expression in a Population of Transgender Men? The Journal of Sexual Medicine, 15(1), 94–101. https://doi.org/10.1016/j.jsxm.2017.11.004
Mujawar, S., Chaudhary, S., & Saldanha, D. (2021). An unusual case of delusional disorder. National Center for Biotechnology Information. https://doi.org/10.4103/0972-6748.328860
Sex matters. (2021). Exposing disinformation about Kathleen Stock. Geraadpleegd op 19 februari 2022, van https://sex-matters.org/posts/freedom-of-speech/kathleen-stock/
Stusiński, J., & Lew-Starowicz, M. (2018). Gender dysphoria symptoms in schizophrenia. Psychiatria Polska, 52(6), 1053–1062. https://doi.org/10.12740/pp/80013
Sullivan, M. K. (2004). Homophobia, History, and Homosexuality. Journal of Human Behavior in the Social Environment, 8(2–3), 1–13. https://doi.org/10.1300/j137v08n02_01
Van der Waal, T. (2021, 14 oktober). Britse studenten eisen ontslag „transfobe” hoogleraar. RD.nl. Geraadpleegd op 19 februari 2022, van https://www.rd.nl/artikel/946931-britse-studenten-eisen-ontslag-transfobe-hoogleraar
Zener, D. (2019). Journey to diagnosis for women with autism. Advances in Autism, 5(1), 2–13. https://doi.org/10.1108/aia-10-2018-0041
Wij danken A.D. en Stichting Voorzij voor de toestemming die ze ons hebben verleend om deze bijdrage te publiceren.