Gepubliceerd op 19 december 2022
door 50 academici en intellectuelen
Origineel: L’EXPRESS – Café Laïque vandalisé : “La merde, l’ultime argument des activistes néo-fascistes trans”
Vijftig academici en intellectuelen hebben de – met uitwerpselen – verstoorde conferentie over transgenderisme, gebracht door Céline Masson en Caroline Eliacheff in Brussel, aan de kaak gesteld.
Op 15 december werd een conferentie van Céline Masson en Caroline Eliacheff in het Café Laïque in Brussel eerst verstoord en vervolgens verhinderd door een groep gemaskerde jonge activisten die de zaal binnendrongen en de organisatoren onder druk hebben gezet.
Nieuwe vormen van fascisme lijken ingang te vinden in de hedendaagse samenleving, zonder dat de instellingen er iets mis aan vinden. Dit stilzwijgen moet ofwel worden geïnterpreteerd als blindheid voor een zeer zorgwekkende sociale ontwikkeling, ofwel als medeplichtigheid aan de actoren van deze demonstraties, of zelfs als onderwerping aan bedreigingen van geweld.
Buiten waren de muren van Café Laïque beklad met de woorden “racistisch transfoob café” en binnen… binnen was het ultieme transactivistische argument: ‘shit’. En dit is geen metafoor, er werden uitwerpselen van katten- en andere dieren in het café gegooid. De volgende dag moesten de twee medeoprichters het pand schoonmaken.
Het Café Laïque, opgericht door antropologe en islamdeskundige Florence Bergeaud-Blackler en door Fadila Maaroufi, is een ruimte voor vrije meningsuiting, ongecensureerd door de media of door diverse instellingen, waar men intellectuelen, mediaspelers en verenigingen kan ontmoeten die zich zorgen maken over de opkomst van het islamisme en de uitwassen van hedendaagse ideologieën.
Laat één ding duidelijk zijn: wat in het Café Laïque in Brussel is gebeurd, is geen demonstratie van jongeren op zoek naar sociale rechtvaardigheid, het is niet de zoveelste demonstratie van de “cancel cultuur” waaraan het universitaire publiek gewend raakt, noch zijn het tegenkantingen van jonge demonstranten die belazerd zijn door de min of meer grove propaganda van trans-activistische groepen. Nee: dit zijn aan het fascisme grenzende werkwijzen, die zich niet meer verschuilen en waarvan de werking in overeenstemming is met de klassieke fascistische ideologie. We gebruiken deze termen niet lichtvaardig, zoals vaak het geval is in het huidige publieke debat, als bedoeld wordt dat de ander, degene die onze mening niet deelt, een klootzak is. Het fascisme waarover wij spreken is een geheel van politieke doctrines die het liberalisme en de garantie van individuele rechten verwerpen door hun toevlucht te nemen tot geweld, dat wordt beschouwd als een legitiem politiek actiemiddel om een wereldbeeld op te leggen. Bovendien willen deze doctrines de jeugd opleiden volgens hun leerstellingen.
Deze nieuwe vormen van fascisme lijken ingang te vinden in de hedendaagse samenleving, zonder dat de instellingen er iets mis aan vinden. Dit stilzwijgen moet ofwel worden geïnterpreteerd als blindheid voor een zeer zorgwekkende sociale ontwikkeling, ofwel als medeplichtigheid aan de actoren van deze demonstraties, of zelfs als onderwerping aan bedreigingen van geweld.
Fadila Maaroufi, medeoprichtster van deze plaats, is vele malen met de dood bedreigd, en niet alleen verbaal. Islamitische fascisten probeerden haar levend te verbranden door haar te beschuldigen van verraad aan de Ummah. De Belgische regering verroerde geen vinger om haar te beschermen, de Belgische media zeiden geen woord. Dit is echter niet alleen een geval van anonieme beledigingen op Twitter, maar een realiteit die sommige mensen weigeren te zien en te begrijpen. Door het Café Laïque te plunderen, door Caroline Eliacheff en Céline Masson het spreken te beletten, terwijl ze waarschuwen voor de gevaren van geslachtsverandering voor minderjarigen en adolescenten, versterken de fascistische transactivisten alleen maar de acties van de islamistische fascisten.
Absolute ontmenselijking
Dit gebaar is vol betekenis. Stront is het symbool van de totale degradatie van de mens, het is een symbool van zijn absolute ontmenselijking. De gewone taal is daar het bewijs van: “shit zijn” is lager zijn dan wat een mens is, het is de ontkenning ervan.
In het boek ‘Zo was het in Dachau’ van Ludo van Eck beschrijft de auteur hoe de nazi’s zich vermaakten door de gevangenen te dwingen de uitwerpselen op te ruimen. Dit werd ook gebruikt in communistische gevangenissen om de gevangenen te vernederen. Ook in Brussel werd in 2006 in Anderlecht het ‘Memorial van de deportatie van de Joden van België’ ontheiligd en werden er uitwerpselen gedeponeerd, het teken waartoe islamistische fascisten de Joden graag wilden reduceren. Tot erger dan niets. In ‘Salò of de 120 dagen van Sodom’ toonde Pier Paolo Pasolini als geen ander de mechanismen van het geweld, de aard van de barbarij, de reductie van het zijn tot het niets, de objectivering van het zijn en van de ander, vooral de ander die het er niet mee eens is. De agressieve, militante, nu coprofiele transactivistische ideologie, die met geweld elke terughoudendheid en voorzichtigheid bestrijdt met betrekking tot beslissingen om in te grijpen in de lichamen van jonge mensen in het midden van hun psychische opbouw, is waarlijk een totalitaire ideologie, die experimenten op mensen, en erger nog, op kinderen verdedigt.
Dat een volwassene, in het volle bezit van zijn mentale en psychische vermogens, zijn lichaam verandert, is een zaak voor hemzelf, zijn familieleden en de artsen. Maar dat transactivisten kinderen en adolescenten aanzetten tot actie door zich te laten verminken, en dit bovendien presenteren als een vooruitgang voor de mensheid, is het kenmerk van totalitaire systemen die altijd zijn begonnen met het inpalmen van jongeren om hun geweten te kneden naar de dominante ideologie. En als er tegengeluiden worden gehoord, is dat ondraaglijk voor ideologen die niet aarzelen bij echt geweld.
De Europese instellingen moeten ophouden zich blind en laf te tonen, en moeten waakzaam worden voor het gevaar van gemaskerde fascisten die zich op sociale netwerken organiseren om elke tegenstand te breken, zonder gestraft te worden voor vandalisme, schending van de vrijheid van anderen en de poging om tegenstanders het zwijgen op te leggen door geweld dat niet alleen symbolisch is.
Wij betuigen onze solidariteit met Café Laïque en het Observatoire la Petite Sirène, wij betuigen onze onvoorwaardelijke steun aan Fadila Maaroufi, Florence Bergeaud-Blackler, Caroline Eliacheff en Céline Masson en wij roepen de Europese staten op niet toe te staan dat terreur onze samenlevingen in haar greep krijgt. Want als de staat er niet in slaagt de individuele vrijheden te beschermen, is dat omdat het totalitarisme van agressieve minderheden de plaats van de democratie al heeft ingenomen.
Signataires
Yana Grinshpun (linguiste), Pierre-André Taguieff (philosophe, historien des idées), Liliane Messika (écrivaine, essayiste), Noémie Halioua (journaliste, essayiste), Daniel Sibony (philosophe, psychanalyste), Georges Bensoussan (historien), Caroline Valentin (avocate, essayiste), Mohamed Luizi (ingénieur, essayiste), Nathalie Heinich (sociologue), Hubert Heckmann (maître de conférences, auteur de “Cancel !”), Bruno Moysan (musicologue), Jean-Pierre Winter (psychanalyste), Jean Szlamowicz (linguiste, traducteur), Guillaume Pronesti (journaliste), Michel Gad Wolkowicz (psychanalyste), Jean-Eric Schoettl (conseiller d’État honoraire), Monette Vacquin (psychanalyste), Jean-François Braunstein (philosophe), Catherine Kintzler (philosophe), Gérard Rabinovitch (psychanalyste, philosophe), Renée Fregosi (politologue, philosophe), François Rastier (linguiste), Liliane Kandel (sociologue), Céline Pina (essayiste, éditorialiste), Xavier-Laurent Salvador (maître de conférences, co-fondateur de l’observatoire du décolonialisme), Pierre-Henri Tavoillot (philosophe), Albert Doja (anthropologue), Bruno Sire (professeur des universités en sciences de gestion), Frank Muller (professeur émérite), François Vazeille (physicien), Philippe de Lara (maître de conférences honoraire), Jean-Baptiste Chikhi-Boudjea (doctorant en histoire), François Roudot (universitaire), Florent Poupart (psychologue clinicien), Frédérique de la Morena (maître de conférences en droit public), Guylain Chevrier (enseignant et formateur), Joseph Ciccolini (professeur de pharmacologie), Nicolas Weill-Parot (directeur d’études à l’EPHE), Isabelle de Mecquenem (philosophe), Anne-Marie Le Pourhiet (professeur de droit public), Pierre Vermeren (historien), Gilbert Abergel(Comité Laïcité République), Philippe Reynaud (professeur de sciences politiques), Thibaut Tellier (historien), Françoise Nore (linguiste), Leonardo Orlando (politiste), Violaine Géraud (linguiste), Jean-Paul Sermain (professeur émérite), Monique Gosselin-Noat (professeure émérite), Anne-Sophie Nogaret (auteur).